การวินิจฉัย DKA : hyperglycemia น้ำตาลในเลือด>/= 200mg/dL หรือมีประวัติเป็นเบาหวาน , increased ketone concentration in the blood > 3 mmol/L and/or urine ketone > 2+, and metabolic acidosis pH < 7.3 and/or HCO3 < 18 mol/L

กลไกการเกิด DKA  เกิดจาก severe insulin deficiency และการเพิ่มขึ้นของ counterregulatory hormones (glucagon, cortisol, epinephrine, and growth hormones) ส่งผลให้มีการเปลี่ยนแปลงอัตราส่วนของ insulin/glucagon ratio เกิดการเพิ่ม gluconeogenesis, accelerated glycogenolysis, ลดการเกิด glucose utilization โดย peripheral tissues. การประกอบกันของ insulin deficiency และ การเพิ่ม counterregulatory hormones เกิดการปลดปล่อย free fatty acids จาก adipose tissues (lipolysis) ส่งผลให้ unrestrained hepatic fatty acid oxidation มีการสร้างสาร  ketone bodies เกิด ketonemia และ metabolic acidosis

 

เหตุผลที่ criteria Dx DKA ลดค่าระดับน้ำตาลในเลือดจาก 250 ลง เหลือ 200 มก/ดล. เนื่องจากปัจจุบันพบ Euglycemic DKA มากขึ้น จากหลายเหตุ เช่น exogenous insulin injection, reduced food intake, pregnancy, or impaired gluconeogenesis due to alcohol use, liver failure, and/or SGLT2 inhibitor therapy 

 

การวินิจฉัย HHS: severe hyperglycemia น้ำตาลในเลือด >/= 600mg/dL, hyperosmolality calculated serum osmole > 300 mOsm/kg, มีภาวะ dehydration โดยไม่มี ketosis or acidosis กลไกการเกิด HHS มี insulin deficiency น้อยกว่า DKA จึงมี insulin เพียงพอในการป้องกันการเกิด ketogenesis แต่ไม่พอในการลดน้ำตาลในเลือด จึงเกิดเพียง hyperglycemia, แต่ไม่มี ketosis

การมีน้ำตาลในเลือดสูง ส่งผลให้ osmotic diuresis, volume depletion และ hemoconcentration ผลที่ตามมาคือ hyperosmolar state, renal impairment เกิดการลดลงของการรู้สติ cognitive function